LA CIUDAD DE LAS BESTIAS

Liburu hau lenguan irakurri nuen, eta hauek dira pertsonaiak: 

Kate Cold: 64 urte ditu, Alex-en, pertsonalitate fuertea duena, vodka eratea gustatzen zaiona, garatutako muskuloak, argala.

Alexander Cold: 15 urteko gaztea da, Kate Colden biloba.

Iyomi: edade askokoa, tribuko liderra, erabaki garrantsitzuak hartzen dituenak.

Mauro Carias: Istorioko txarra, maltzurra, aberatsa eta erakargarria. Bere ametsa lurralde indigenak eskuratzea da.

Karakawe: Pertsonalitate fuerte eta itxia duen indioa da.

Ludovic Leblanc: Antropologoa da, estatura txiki edo gutxikoa. 50 bat urte ditu , egozentrikoa da, oso.

Omayra Torres: Doktore rurala da, oso erakargarria eta polita.

 Timothy Bruce: fotografoa da, taldekoa hain zuzen eren, pertsonalitate itxia.

"Bestiak": Edade zentenarikoa, indioen protektoreak, oso motelak eta memoria izugarrikoa.

Cesar Santos: Nadiaren aita, grupoko gia, gaztea, oso majoa

Capitan Ariosto: Autoritarioa eta nerbioak dituena, Cariasen konpintzea.


LABURPENA


Liburu hau Alex protagonista bezala duena da, non Kate Cold bere amamarekin Amazonazetik izango dituzten abenturak kontatzen dizkigun. Abentura honetan neskato laguntzo bat egingo du, Nadia hain zuzen ere, eta Amazonaz guztitik ibiliko dira bera, Nadia eta Kate Cold National geographicseko gendearekin batera, non fotografoak, medikuak, antropologoak eta indioak dauden. Bidai horren helburua "la Bestia" deituriko munstroa aurkitzea da, baina helburu hori alde batera utzita, Alexek Amazonazeko magia topatzen du, Nadiarekin batera, eta tribu Indio baten jefearen lagunak eta bestia ugariren lagunak egiten dira. Azkenean konturatzen dira bestia eziztitzen dela, eta taldeko antropologoa Amazonazeko indioak hiltzea helburua duelaz ere konturatzen dira, baina azkenik antropologoak ezin du bere helburua bete eta Alex etxera bueltatzen da Walimaiek (mago oso zaharra eta atsoa) eman dion ur sakratuarekin, gaixorik dagoen Alexen ama zendatu ahal izateko.


KRITIKA


Liburua asko guztatzen hasi zitzaidan irakurtzen nuen bitartean, zirudienez Amazonazen Alexek pasatuko zituen abenturetaz joango zen liburua, baina azkenean fikzio gehiegi duen liburua bihurtzen da, eta azkenik ez zait apenas gustatu. Gustatuko litzaidake fikzio gutxiago izatea eta abenturak errealagoak izatea, ez bestiak eta ur sakratua bezalako fikzioa

Hauek dira 1977-ko UEFA kopako emaitzak:

Horain Juventuzen eta athletiken talde titularrak esango ditut, hau da, finalarenak:


JUVENTUS

PO     Dino Zoff
DF     Antonello Cuccureddu

DF     Claudio Gentile

DF     Gaetano Scirea                                                                                                    

DF     Francesco Morini

MC    Marco Tardelli

MC    Giuseppe Furino

MC    Romeo Benetti

DE     Franco Causio

DE     Roberto Boninsegna 39´ Sergio Gori

DE     Roberto Bettega

ATHLETIC

PO     José Ángel Iribar

DF     José Ignacio Oñaederra

DF     Francisco Javier Escalza

DF     Andoni Goikoetxea

DF     Agustín Guisasola

MC    Ángel María Villar

MC    Javier Irureta

MC    José Ángel Rojo

MC    José Ignacio Churruca

DE     Dani

DE     Txetxu Rojo

76-77-ko UEFAko finala historiara pasatu da, Athletic futbol taldeak kopa kontinental bateko final batera leheneno aldiz heltzen bai delako UEFAn. Naiz eta aurreko beste urte askotan athletikek ez zuen  ligan ezer demostratu, urte bitarte horretan ligan eta konpetizio europarrean emaitza onak lortu zituen, eta 22 jokalariko plantillarekin zerbait (edo zerbait baino gehiago) egin ahal zela demostratu zuen. 

AVATAR

Avatar filmari buruz hitz egingo dut. Azken aldian ikusi ditudan filma guztietatik gehien guztatu zaidana da, beharbada efektu izugarriak dituelako da eta pelikularen ideia oso ona delako. Esango nuke pelikularen ideia gizakiak naturan egiten duen ustiaketari buruz dela, eta pelikulan ejerzitoak avatar deituriko izaki bizidunak bizi diren ingurune batean dagoen harri sakratu baten bila doaz, eta harri hori lortu ahal izateko, avatarrei bizilekua apurtu behar zuten, beraz, avatarrek beraien kontra doaz.

 

Laburpena 

Jake, paraplegikoa den gerrateko beteranoa Pandora planetara bidalia da makina exo-biologiko baten bitartez. Bere objetiboa planetan bizi den na´vi deituriko arraza humanoidean integratzea da, horrela, dauden mineralaren billa ibiliko dira, topatu arte. Baina misioen norabidea aldatu egingo da Jake na´vi errazako neskato bat ezagutzen duenean.

Aukeratu ditudan abestiak "bi tanta" eta "beti elkarrekin" da. Abesti hauek des-kontrol deituriko taldearena dira. Talde hau euskalduna da eta Arrazaten jaioa da, 1996 urtean hain zuzen ere. Bere kideak hauek dira: Oier (baxua), Iker (bateria), Aritz (ahotsa) eta Markel (gitarra). Hainbat arrakasta izan dute Euskal Herrian batez ere, 4 diska kaleratuz:

• Behin eta berriz (2002)
• duintasunez eutsi (2006)
• Hipokrisia eta faxismoaren aurka (2008) 
• Aurrera begira (2009)

Abesti hauek aukeratzeko arrazoiak hauek dira:
1- "bi tanta" abestia ez dakit zergaitik aukeratu duda, guztatu zaidalako, ez dauka ezer berezirik.
2- "beti elkarrekin" abestia aukeratu dut entzuten dudan bakoitzean juergarako gogoa sartzen zaidalako, eta oso zentzazio ona daukat horrekin.

"Bi tanta" abestia Aurrera begira diskarena da, hau da, atera duten azken diskakoa. Hona hemen abesti honen letra:

---------------------------

"Beti elkarrekin" abestia Des-kontrolek atera duen azken diskarena da, hau da, "aurrera begira" diskarena; hau da abestiaren letra:

------------------------

Santiago bidea (bizikletaz)

Ikusi mapa handiagoa

Zergaitik ez ditugu ametsak gogoratzen?

Denek amesten dugu egunero, batzuetan ametsak biziagoak dira eta beste batzuetan gutxiago. Hori gure egunerokoarekin zerikuzia duen gauza bat da, ta askotan gehien estresatzen dizkiguten gauzekin amets egiten dugu, naiz eta beste batzuetan amets obsesiboak izan. Oso tipikoak dira amaiera ez duten igogailuekin amestea.

Batzuetan amesten ditugun ametsak hain dira biziak egunetan eta egunetan gogoratu ditzakegula, baita urteetan ere. Baina askotan ohetik altxatzean amestu egin dugularen sentsazioarekin gelditzen gara, baina ez dugu zehazki amestu dugunaren edukia gogoratzen edo guztiz ahaztu dugu. Oso tipikoa da ere amestu duguna amestu dugun momentuan baino esperientsias ezberdinagoarekin gogoratzea, hau da, normalean ametsak gogoratzen ditugunean ez dira amestu dugun momentuan bezala bizitzen.

Ametsetan interpretazio subrealista ugari ditugu, ametsetan hainbat forma berezi agertzen dira gizakiaren eta animaliaren artean eginda, ezinezko zeruak, situazio irrealak eta abar. Esan genezake ametsak ahaztearen zergatia dela amesterakoan dugun karga emozional txikia. Gure egunerokoan egiten ditugun gauzen pertzepzio maila ametsetan dugunarekin konparatzen badugu argi eta garbi ikusi dezakegu ametsetan maila askoz ere gutxiagoa daukagula. Adibidez, gure iratsargailua martzan jartzen denean ametsak guztiz apurtzen ditu.

Nola funtzionatzen du labadora batek

Labadorak arropa garbitzen du urarekin bustiz. Baina hori baino askoz gehiago egiten du:

Arropak hiru aldiz xurgatzen du urarekin bustitako bere pisua labadoraren garbiketa txanda bakoitzean; hau da, garbiketa asten denetik amaitu arte. Horrela izanda labadorak egin behar duen beharrik konplikatuena lehortzea izango litzateke. Arropa garbi dagoenean, labadorak duen erronkarik gogorrena arropa horren ura xurgatzea da. Zentrifugazio zikloan zehar labadorak presio handira aurkezten du arropa, grabetateak egin dezakeen indarra baino 500 aldiz handiagoa. Indar handi hori zentrifugazio deituriko indarrari esker lortu daiteke; eta hori dena arropako ur guztia xurgatzeko egiten da.

BAINA, NOLA FUNTZIONATZEN DU?

Tamborra, ondoren, tamborraren barruan zesta bat dago zuloez beteta eta motore elektriko bat non berari esker saskia mugitu daiteke.

Labadoraren motorra

Tamborra zulotxoekin

Labadorak egiten duen prozezuan zehar tamborea urez betetzen da, eta saskia bere ardatzaren inguruan biratzern du arropa garbitzeko. Prozezua bukatu denean bombak tamborreko ura uzten du. Arropa garbi dago dagoeneko, baina, bere pisua hiru aldiz gehiago xurgatu du urarekin. Beraz, esan dezakegu horain asiko dela lan gogorra labadorarentzat... arropako ura kanporatzea indar zentrifugatua erabiliz. Arropa, saskiaren bekaldean dago, eta ura arropagandik kanporatzeko edo beste modu errasago batera esanda, arropa zikatzeko, saskia abiadura handian birak eman beharko ditu.

Labadoraren motorrak saskia 1.300 r.p.m-ko abiadurara biratzea laguntzen dio, horrela, nahiko indar zentrifugatua egongo da arroparen ura kanporatzeko. Akzio honek indar handia eragiten dio bai arropari eta bai urari ere, eta hau dena norabide berean egiten du labadorak. Saskia egongo ez balitz, arropa biratzen den norabiderantz irtengo zen 140km/h-tan eta inertsiak linea zuzen batean mantenduko zuen arropa. Baina badaude gauza batzuk inertsia honi ostopo egiten diotenak, saskiko alboak hain zuzen ere. Inertsioari aurre egiteko Indar Zentripeta deiturikoa erabiltzen da. Horrela arroparentzat ezinezkoa izango da linea zuzen baten mugitzea eta saskiko alboetan pilatzen da, baina albo horiek zulotxoez gainezka daude eta naiz ta albo horiek arroparen inertsiari ostopo egin ura urtetzen usten dute. Ura zuloetatik irtetzen da saskiko alboak ez diotelako uraren inertsiari ostopo egiten, baiziketa arroparen inertsiari bakarrik.

Beraz konkluzio batera heldu gaitezke: labadorak arropa garbitu baino askoz gehiago egiten du, arroparen ura xurgatzea da bere lan gogorrena.